ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΑΪΚΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

Από τη στήλη «ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ» των
«ΝΕΩΝ» σελ. 5 με τίτλο :
«Άρης ο ουμανιστής»
Συνεχίζει να πρωτοτυπεί – και, νομίζω να αυτοσχεδιάζει- ο Άρης Σπηλιωτόπουλος. Ο νέος υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων έστειλε στους τριακόσιους της Βουλής των Ελλήνων, ένα βιβλίο. Πρόκειται για το πόνημα της Νατάσας Παλόνι «Τα χαμένα παιδιά μας- Μικρή μελέτη για το χάσμα των γενεών» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις. Η συγγραφέας είναι εκπαιδευτικός και συντάκτρια της ριζοσπαστικής γαλλικής επιθεώρησης «Μαριάν». Η βασική της θέση είναι, ότι για να μπορέσουν να «ανέβουν» τα παιδιά των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, είναι απαραίτητη η εμμονή του εκπαιδευτικού συστήματος στα κλασικά γράμματα, τη λογική, τη γλώσσα και τα μεγάλα λογοτεχνικά κείμενα. Ρώτησα κι έμαθα ότι το υπουργείο Παιδείας αγόρασε τριακόσια πενήντα αντίτυπα, άρα έπονται και άλλες αποστολές του βιβλίου.

Από την πρώτη σελίδα της
«ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» με τίτλο :
«ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ- Παροχές»
Παρατηρείται τελευταία το ανησυχητικό φαινόμενο μεμονωμένων υπουργών, οι οποίοι εξαγγέλλουν παροχές χωρίς να ενημερώνουν ή να παίρνουν την έγκριση των αρμοδίων οικονομικών υπουργών. Αυτό το φαινόμενο δεν μπορεί να συνεχισθεί και δεν συνάδει με τη λειτουργία μιας σοβαρής κυβέρνησης. Ο πρωθυπουργός διόρισε νέο οικονομικό επιτελείο, το οποίο έχει την πλήρη εμπιστοσύνη του. Ας αφήνουν, λοιπόν, οι υπουργοί τις άκριτες παροχολογίες και ας αντιληφθούν την κρισιμότητα των περιστάσεων . Το αν και πόσα αντέχει ο προϋπολογισμός θα το κρίνουν ο πρωθυπουργός και οι αρμόδιοι υπουργοί του, όχι τα δικά τους επικοινωνιακά οφέλη.

Από τη στήλη «ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ» της
«ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ» σελ. 8 με τίτλο :
«Δύο και να (τα) λένε…»
Τι θα πουν αύριο ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αλέκος Αλαβάνος στην πολυδιαφημισμένη συνάντησή τους; Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα του πει τι είδε στη Γερμανία όπου ήταν μέχρι χθες. Και ο Αλαβάνος πως είδε τα μπλόκα των αγροτών, που επισκέφθηκε στην Κρήτη. Αλά όταν θα πάνε παρακάτω, μάλλον θα δυσκολευθούν. Κι αν αποφασίσουν να αγγίξουν το θέμα της περίφημης συνεργασίας των δύο κομμάτων, μάλλον θα φτάσουν σε αδιέξοδο. Γιατί; Στο ΠΑΣΟΚ εσχάτως έχουν αποφασίσει να κόψουν την συνεργασιολογία. Αφορμή είναι οι συνεχείς αρνήσεις που εισπράττουν από την άλλη πλευρά. Αλλά αιτία, το γεγονός ότι έχουν πιστέψει πως η συζήτηση αυτή μάλλον εμποδίζει τον στόχο της αυτοδυναμίας. Στον Συνασπισμό, από την άλλη, τα πράγματα είναι πιο μπερδεμένα. Η πλειοψηφία της ηγετικής ομάδας ούτε που θέλει ν ακούει για συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και τα στελέχη του δεν χάνουν ευκαιρία να την προβοκάρουν. Μόλις προχθές ο Αλέξης Τσίπρας την απέκλεισε και πάλι και αναφέρθηκε, μάλλον απαξιωτικά, στη στάση του ΠΑΣΟΚ στις αγροτικές κινητοποιήσεις. «Το ΠΑΣΟΚ- είπε- ντυμένο με τη φιλοαγροτική του στολή, κάνει τον Κινέζο». Όμως, η ανανεωτική τάση του κόμματος τάχθηκες χθες, δια στόματος Φώτη Κουβέλη, υπέρ «της κοινής δράσης των δυνάμεων που αντικρούουν την πολιτική της Ν. Δ.». Τι μένει; Γιώργος και Αλέκος να συμφωνήσουν να προχωρήσουν, έχοντας ως οδηγό τη γνωστή ρήση: «Υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται»….

Από τη στήλη «ΓΡΑΦΙΚΟΤΗΤΕΣ» του
«ΕΘΝΟΥΣ» σελ. 10 με τίτλο :
«»Πακέτα» και καρτέλ»
Τις… τρύπες στην άμυνα της κυβέρνησης σπεύδουν να καλύψουν οι βουλευτές της Ν. Δ. από την περιφέρεια, όπως ο Μ. Χαρακόπουλος. Ο βουλευτής Λάρισας σε συνάντηση που είχε με τον Πρόεδρο της Επιτροπής Ανταγωνισμού Σπ. Ζησιμόπουλο, υπογράμμισε πως δεν αρκεί το «πακέτο» των 500 εκατ. ευρώ για τους αγρότες, αν δεν υπάρξει αποτελεσματικότερος έλεγχος του κόστους παραγωγής και πάταξη των καρτέλ. Από τη συνάντηση πάντως και μια είδηση, αφού ο κ. Ζησιμόπουλος διαβεβαίωσε τον Θεσσαλό πολιτικό ότι εντός του επόμενου εξαμήνου θα υπάρξουν αποφάσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού για τα καρτέλ στα λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα. Για να δούμε…

Από την πρώτη σελίδα του
«ΒΗΜΑΤΟΣ» με τίτλο :
«Τράπεζες»
Η οικονομική κρίση, όπως όλα τα στοιχεία και οι πράξεις της κυβέρνησης βεβαιώνουν, λαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις. Απειλεί πρόσωπα, επιχειρήσεις, το ίδιο το κράτος θέτει σε δοκιμασία. Σε αυτές τις συνθήκες, θα περίμενε κανείς από τις κατ’ ουσίαν κρατικές τράπεζες άλλη στάση και συμπεριφορά, αντίστοιχη της θέσης και του ρόλου που διαχρονικά είχαν στη χώρα.