Κλείνει ο τηλεοπτικός σταθμός «902» του ΚΚΕ

Λουκέτο στην τηλεόραση του «902» βάζει το ΚΚΕ. Όπως αναφέρει το κόμμα το τηλεοπτικό κανάλι παύει να μεταδίδει το πρόγραμμά της, με απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής.


Σύμφωνα με το ΚΚΕ η εξέλιξη αυτή οφείλεται στο ιδιαίτερα μεγάλο κόστος λειτουργίας της με τη μετάβαση στην ψηφιακή τηλεόραση.

«Στην 20χρονη μέχρι σήμερα λειτουργία της, η τηλεόραση του «902», χωρίς να διαθέτει τα μέσα και τις οικονομικές δυνατότητες των αστικών τηλεοπτικών σταθμών, αποτέλεσε το μέσο ενημέρωσης των εργαζομένων, του λαού, μέσα στην καταθλιπτική μονοφωνία της κυρίαρχης προπαγάνδας που βασιλεύει στο τηλεοπτικό τοπίο της χώρας. Είχε σημαντική συμβολή στην προβολή των εργατικών, λαϊκών αγώνων, στην αποκάλυψη του ταξικού χαρακτήρα των κοινωνικών προβλημάτων, των καθημερινών πολιτικών, οικονομικών και διεθνών εξελίξεων, στην προβολή και εκλαΐκευση της πολιτικής και της ιδεολογίας του ΚΚΕ, στην αντιμετώπιση του πολύμορφου αντικομμουνισμού και της παραχάραξης της Ιστορίας. Αυτή η συμβολή στηρίχτηκε στην πολιτική του ΚΚΕ και στην ακούραστη δουλειά των εργαζομένων, στην καθημερινή μάχη της ενημέρωσης στο σταθμό, στη συνεχή συγκινητική στήριξη, υπεράσπιση και ενίσχυση του σταθμού από τους φίλους του Κόμματος και ευρύτερο κόσμο που εκτιμά την αλήθεια στην ενημέρωση και το δίκιο του λαού.

Κατανοούμε τη δραματική κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι που μένουν χωρίς δουλειά. Θα τους στηρίξουμε όσο μπορούμε περισσότερο. Η προστασία των ανέργων πρέπει να γίνει υπόθεση όλου του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Η εξάλειψη της ανεργίας αποτελεί για το ΚΚΕ κεντρικό πρόβλημα που η λύση του συνδέεται με ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας και εξουσίας» αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση.

Ο Περισσός σημειώνει ότι: «Παρά τις δυσκολίες που δημιουργεί η παύση λειτουργίας της τηλεόρασης του «902», με τον αναντικατάστατο, ως όργανο της ΚΕ, ρόλο του «Ριζοσπάστη», το ραδιόφωνο του «902», το πόρταλ και βασικά με την καθημερινή ακούραστη ζωντανή δουλειά εντείνουμε τις προσπάθειες, για να ανταποκριθούμε στις ανάγκες και τις απαιτήσεις της δράσης του ΚΚΕ».

Συγκροτήθηκε ομάδα εργασίας για τις Γερμανικές αποζημειώσεις στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους

Την απόφαση με την οποία συγκροτήθηκε στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (Γ.Λ.Κ.) Ομάδα Εργασίας για την έρευνα των αρχείων του σε σχέση με το θέμα των Γερμανικών Αποζημιώσεων, υπέγραψε ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών, Χρήστος Σταϊκούρας.


Η Ομάδα Εργασίας είναι η κάτωθι:

1. Παναγιώτης Καρακούσης, Γενικός Διευθυντής, ως Συντονιστής

2. Βασίλειος Κατριβέσης, Γενικός Διευθυντής, ως Αναπλ. Συντονιστής

3. Κωνσταντίνος Σπηλιωτόπουλος, Διευθυντής, ως Μέλος

4. Ελένη-Στυλιανή Ρωμαΐδου, Διευθύντρια, ως Μέλος

Ως Γραμματείς ορίζονται οι Εισηγήτριες: Αντιγόνη Κουλουμβάκη και Γεωργία Χαλούλου.

Α. Έργο της Ομάδας Εργασίας είναι η έρευνα των αρχείων του Γ.Λ.Κ. σχετικά με το θέμα των Γερμανικών Αποζημιώσεων.

Β. Τα Μέλη της Ομάδας Εργασίας δεν θα λάβουν αποζημίωση για το έργο τους.

Γ. Η ομάδα εργασίας οφείλει να παραδώσει το έργο της έως την 31/12/2012.

IIF: Να προχωρήσει άμεσα η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών – Χωρίς αυτές δεν πρόκειται να υπάρξει άμεση ανάκαμψη – Πρέπει να δοθεί η παράταση των 2 ετών διαφορετικά θα υπάρξει νέο haircut

Την επίσπευση της διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών ζητά το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο (IIF) στην τελευταία 10σέλιδη ανάλυση του για την Ελλάδα, η οποία μάλιστα τιτλοφορείται "Greece: Program Revision Needed To Facilitate Recovery" (Ελλάδα: Η αναθεώρηση του προγράμματος προσαρμογής πρέπει να διευκολύνει την ανάπτυξη), αφήνοντας έτσι σαφείς αιχμές για τον προσανατολισμό του ελληνικού προγράμματος.


Σύμφωνα με το IIF, το οποίο είχε χειριστεί το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους (PSI), οι περικοπές που ζητά η Τρόικα από την ελληνική κυβέρνηση, εντείνουν την ύφεση στην οικονομία, ενισχύοντας τις ανησυχίες για την πιθανή έξοδο της χώρας από το ευρώ και τα πιθανά προβλήματα μετάδοσης της κρίσης. Για να αποφευχθεί αυτό, θα πρέπει να δοθεί παράταση στο χρόνο εφαρμογής των δεσμεύσεων, ώστε να προωθηθούν οι μεταρρυθμίσεις και οι ιδιωτικοποιήσεις και να αρχίσει να ανακάμπτει η οικονομία.

Εάν η Τρόικα μειώσει το επιτόκιο δανεισμού της Ελλάδας, τότε το κόστος της παράτασης του χρονοδιαγράμματος θα μειωθεί, υποστηρίζει το IIF, απαντώντας παράλληλα και στους ισχυρισμούς που θέλουν την παράταση να κοστίζει στους Ευρωπαίους. Οι αποφάσεις για τη μείωση των επιτοκίων στις υποχρεώσεις της Ελλάδας προς ΕΕ και ΕΚΤ, συνολικά θα εξοικονομούσαν μέχρι το 2015 ποσό μεγαλύτερο κατά 8 δισ. ευρώ από τα 11,5 δισ. ευρώ της μείωσης του πρωτογενούς δημοσιονομικού πλεονάσματος κατά της ίδια περίοδο που θα προκύψουν από ενδεχόμενη διετή παράταση του χρονοδιαγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής.

Ωστόσο, όπως επισημαίνει, η ανάπτυξη θα είναι δύσκολο να έρθει σε περίπτωση που οι τράπεζες αδυνατούν να τη στηρίξουν, με το IIF να επιμένει ότι πρέπει να ολοκληρωθεί άμεσα η ανακεφαλαιοποίηση τους.

Χωρίς ανάπτυξη, οι στόχοι που έχουν τεθεί δεν μπορούν να επιτευχθούν και τα σημοσιονομικά δεν μπορούν να σταθεροποιηθούν. Όσο η ανάκαμψη καθυστερεί, τόσο είναι δύσκολο για κάθε κυβέρνηση να εφαρμόσει το πρόγραμμα λιτότητας με επιτυχία και αποτελεσματικότητα, προειδοποιεί το IIF. Και όσο η ύφεση συνεχίζεται με τόσο μεγάλο ρυθμό, η προοπτική για περαιτέρω απομειώσεις αυξάνεται, ιδιαίτερα μάλιστα για τον ίδιο τον επίσημο τομέα των πιστωτών της Ελλάδας.
Επιπλέον, το IIF, συστήνει η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών να γίνει μέσω του μόνιμου μηχανισμού στήριξης, του ESM, χωρίς να ενταχθούν αυτά τα κεφάλαια στο χρέος της ελληνικής κυβέρνησης. Μάλιστα, όπως επισημαίνει, δεν θα γίνει τίποτα διαφορετικό από ότι και στην Ισπανία, ενώ συστήνει η ελληνική κυβέρνηση να αναλάβει το κόστος μόνο των μη βιώσιμων τραπεζών.
Παράλληλα, το IIF συστήνει και ορισμένα μέτρα ώστε να ενισχυθεί η ανάκαμψη, κυρίως μέσω της στήριξης της ρευστότητας της οικονομίας η οποία έχει περιοριστεί σημαντικά την τελευταία διετία. Ήδη, λείπουν από την αγορά περίπου 7 δις. ευρώ λόγω της καθυστέρησης της καταβολής των οφειλών του Δημοσίου προς τους ιδιώτες. Οι καθυστερήσεις αυτές αναμένονται να αυξηθούν περαιτέρω λόγω της αδυναμίας να συλλεγούν έσοδα από το κράτος. Για να αντιμετωπιστεί η σοβαρή έλλειψη ρευστότητας, οι δόσεις της Τρόικας πρέπει να εκταμιευτούν με μία κίνηση και όχι σε δόσεις όπως έχει σχεδιαστεί. Παράλληλα, θα πρέπει να θεσπιστεί άμεσα η νομοθεσία ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ώστε να επανέλθουν σε βιώσιμα επίπεδα οι δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας και να αποκατασταθεί η αξιοπιστία του κλάδου. Αυτό θα αποκαταστήσει την ικανότητα των τραπεζών να δανείζονται σε διεθνές επίπεδο, η οποία έχει περιοριστεί

SOS για τη δυναμική του ελληνικού χρέους εκπέμπει το ΚΕΠΕ - Ανέφικτος ο στόχος για μείωση του στο 120% του ΑΕΠ χωρίς πρόσθετες παρεμβάσεις - Δεν αρκεί μόνο η παράταση του Μνημονίου - Ναι στην ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών μέσω EFSF/ESM

SOS για τη δυναμική του ελληνικού χρέους εκπέμπει το ΚΕΠΕ, χαρακτηρίζοντας επί της ουσίας ανέφικτο το στόχο για μείωσή του στο 120% του ΑΕΠ έως το 2020, αν δεν υπάρξει περισσότερη δράση και στοχευμένες παρεμβάσεις πολιτικής φύσεως.


Σε ανάλυσή τους οι Παναγιώτης Κορλίρας και Γιάννης Μονογυιός εξηγούν: "Η δυναμική του δημοσίου χρέους στην Ελλάδα έχει επιδεινωθεί σημαντικά από το 2007 . Επιπρόσθετα, από την έναρξη του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής της χώρας (Μάιος 2010), ακόμη και μετά το PSI, η δυναμική του δημοσίου χρέους παραμένει σε μη βιώσιμη τροχιά. Οι απαισιόδοξες προοπτικές για την ανάπτυξη σε συνδυασμό με τις αποκλίσεις του προγράμματος από τους στόχους που έχουν τεθεί στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015 (με το πρωτογενές έλλειμμα να διαμορφώνεται σε περίπου 1,0% -1,5% το 2012) δείχνουν ότι ο στόχος του προγράμματος για Χρέος/ΑΕΠ στο 120% μέχρι το 2020, δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς στοχευμένες παρεμβάσεις πολιτικής. Εκτός από την αναγκαιότητα της ταχείας επιστροφής σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, την σταδιακή εξάλειψη του υφιστάμενου αρνητικού παραγωγικού κενού και τη δημιουργία σημαντικών πρωτογενών πλεονασμάτων καθ’ όλη την διάρκεια της προσαρμογής και μέχρι το 2020, η ανάλυση που παρουσιάζεται παρακάτω υποστηρίζει πως η επίτευξη του στόχου για τον λόγο Χρέους/ΑΕΠ, απαιτεί επιπρόσθετες ενέργειες που περιλαμβάνουν -αλλά δεν περιορίζονται σε- μια εύλογη παράταση του προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης της οικονομίας, την πιθανή μείωση του μεσοσταθμικού επιτοκίου με το οποίο επιβαρύνεται το υφιστάμενο χρέος, την επιτάχυνση ενός ρεαλιστικού σχεδίου αποκρατικοποιήσεων κρατικών επιχειρήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, και τέλος, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, το ενδεχόμενο ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών, απευθείας μέσω του μηχανισμού EFSF/ESM.

ΔΙΑΤΗΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ: ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΣ

Η ανάλυση ευαισθησίας της δυναμικής του χρέους που ακολουθεί επεκτείνεται σε μια σειρά παραδοχών στην βάση οκτώ εναλλακτικών σεναρίων. Όλα τα σενάρια υιοθετούν τις ίδιες παραδοχές για τις αρχικές συνθήκες για το 2012, με βάση ένα συνδυασμό των πιο πρόσφατων εκτιμήσεων από επίσημες πηγές και την υιοθέτηση των τελευταίων μακροοικονομικών προβλέψεων του ΚΕΠΕ για τον ρυθμό μεταβολής του πραγματικού ΑΕΠ (οι οποίες προέρχονται από μιας μικρής κλίμακας μακρο-οικονομετρικό μοντέλο).

Μία από τις βασικές παραδοχές σχετικά με την ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους είναι η εξέλιξη του ρυθμού μεταβολής του πραγματικού ΑΕΠ. Στην περίπτωση κατά την οποία τα 11,6 δισ. ευρώ περικοπών στις δημόσιες δαπάνες του προϋπολογισμού (Μνημόνιο 2) εφαρμόζονται σε περίοδο δύο ετών (2013-2014) -το αρχικό σενάριο- υιοθετεί την υπόθεση ότι η τρέχουσα ύφεση (περίπου -6,0% του ΑΕΠ το 2012 ) θα συνεχιστεί και το 2013 (-2,5%) και το 2014 (-1,5%). Για το τέλος του 2012, οι εκτιμήσεις για το ύψος του Χρέους/ΑΕΠ το τοποθετούν στο 166,45%, για τον αποπληθωριστή του ΑΕΠ στο 0,13%, το πρωτογενές έλλειμμα στο 1,2% του ΑΕΠ και το ονομαστικό επιτόκιο του χρέους στο 4%.

Σε μια εναλλακτική, ελαφρώς πιο αισιόδοξη παραμετροποίηση του μοντέλου όπου η δημοσιονομική προσαρμογή επεκτείνεται σε ορίζοντα τετραετίας (2013-2016), με ισόποση κατανομή των περικοπών του πακέτου των 11, 6 δις ευρώ σε όλα τα έτη, η ύφεση εκτιμάται σε -1,8% το 2013 και σε μηδέν το 2014. Και στις δύο περιπτώσεις το πραγματικό ΑΕΠ επανέρχεται σε θετικούς ρυθμούς το 2015 (στο 2,0% και προσαυξάνεται κατά 0,5% κάθε δύο χρόνια για να φθάσει το 2020 σε 3,0%). Σύμφωνα πάντα με τις προβλέψεις του μακρο-οικονομετρικού μοντέλου του ΚΕΠΕ, ο αποπληθωριστής του ΑΕΠ εκτιμάται σε περίπου 2,0% κατά τη διάρκεια του 2013-2014 και σε 1,5% για τα έτη 2015-2020. Τέλος, υιοθετείται η υπόθεση με ότι ο καθαρός νέος δανεισμός της κυβέρνησης μέχρι το 2020 είναι μηδενικός.

Με βάση τα ανωτέρω:

Στο Σενάριο 1, όπου δημοσιονομική προσαρμογή που αφορά στο πακέτο των περικοπών των 11,6 δις ευρώ λαμβάνει χώρα σε δύο έτη (2013-2014) και ξεκινώντας από ένα αρχικό επίπεδο χρέους/ΑΕΠ του 166,45% με αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ για την περίοδο 2013-2020 -κατά μέσο όρο 1,37%-, η δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων καθ ΄όλη τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς (κατά μέσο όρο στο 3,6% του ΑΕΠ) μειώνει το λόγο Χρέος/ΑΕΠ στο 151,22% (Χρέος/ΑΕΠ (1)) το 2020. Όπως και στο Σενάριο 1, το Σενάριο 1α υποθέτει επιπρόσθετα μια περαιτέρω μείωση -κατά 50 μονάδες βάσης- του επιτοκίου δανεισμού (από 4.0% στο 3,5%), γεγονός το οποίο παράγει ένα αρκετά βελτιωμένο προφίλ Χρέους/ΑΕΠ στο 144,79% (Χρέος/ΑΕΠ (1α)) στην καταληκτική ημερομηνία το 2020.

Το Σενάριο 2 υιοθετεί τις βελτιωμένες προβλέψεις για την ανάπτυξη (κατά μέσο όρο 1,65% από 2013-2020) μαζί με την υπόθεση πως η δημοσιονομική προσαρμογή που αφορά στα 11,6 δισ. ευρώ, λαμβάνει χώρα σε τέσσερα έτη (2013-2016). Στην περίπτωση αυτή, ο λόγος Χρέους/ΑΕΠ διαμορφώνεται στο 147,33% (Χρέος/ΑΕΠ (2)), σχετικά χαμηλότερα από ότι στο Σενάριο 1. Στο ίδιο πλαίσιο προσαρμογής, το Σενάριο 2α υιοθετεί τις βελτιωμένες προβλέψεις για την ανάπτυξη σε συνδυασμό με ένα χαμηλότερο επιτόκιο για ολόκληρη την περίοδο (στο 3,5% αντίστοιχα με το Σενάριο 1α). Εδώ ο λόγος Χρέους/ΑΕΠ το 2020 προσεγγίζει το 141,05% (Χρέος/ΑΕΠ (2α)). Και στις δύο περιπτώσεις (Σενάριο 2 και 2α), το πρωτογενές πλεόνασμα που απαιτείται καθ ΄όλη την περίοδο 2013-2020 φθάνει κατά μέσο όρο στο 3,6% του ΑΕΠ.

Τα Σενάρια 3 και 3α υιοθετούν τις αρχικές και τις βελτιωμένες προβλέψεις για την εξέλιξη του πραγματικού ΑΕΠ, δύο και τέσσερα χρόνια δημοσιονομικής προσαρμογής για τα 11,6 δις. ευρώ περικοπής των δαπανών αντίστοιχα, και 3,5% επιτόκιο μέχρι το 2020. Επιπρόσθετα, ενσωματώνουν την υπόθεση της μείωσης του υφιστάμενου χρέους κατά 45 δισ. ευρώ το 2012 (υποθέτοντας πως η εν εξελίξει ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα αναληφθεί εξ ολοκλήρου από τον μηχανισμό EFSF/ESM). Μια τέτοια υποθετική ρύθμιση συνεπάγεται μια σημαντική μείωση του αρχικού επιπέδου του δημοσίου Χρέους το 2012 και ως εκ τούτου μια πτώση του αρχικού λόγου Χρέος/ΑΕΠ στο 144,22%. Με βάση τα Σενάρια 3 και 3α, το Χρέος/ΑΕΠ διαμορφώνεται στο 121,65% (Χρέος/ΑΕΠ (3)) και στο 118,41% (Χρέος/ΑΕΠ (3α)) αντίστοιχα το 2020. Στα Σενάρια αυτά καταδεικνύεται σημαντική βελτίωση της εξέλιξης του λόγου Χρέος/ΑΕΠ και η συνεπώς βελτίωση των προοπτικών της διατηρησιμότητάς του.

Τέλος, τα Σενάρια 4 και 4α, υιοθετούν τις υποθέσεις των βασικών σεναρίων (αρχικές και βελτιωμένες προβλέψεις για την ανάπτυξη και δύο ή τέσσερα χρόνια εφαρμογής των μέτρων δημοσιονομικής περιστολής αντίστοιχα), το χαμηλότερο επιτόκιο στο 3,5% έως το 2020, και επιπρόσθετα ενσωματώνουν την υπόθεση μιας ρεαλιστικής ροής εσόδων από αποκρατικοποιήσεις ύψους 15 δισ. ευρώ (5 δισ. ευρώ ανά έτος) κατά τη διάρκεια της τριετούς περιόδου 2013-2015. Στα σενάρια 4 και 4α το Χρέος/ΑΕΠ ανέρχεται σε 137,58% (Χρέος/ΑΕΠ (4)) και σε 134,0% (Χρέος/ΑΕΠ (4α)) αντίστοιχα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Λαμβάνοντας υπόψη τις δυσμενείς αρχικές συνθήκες της οικονομίας κατά το 2012 και την συνεχιζόμενη ύφεση το 2013, η επίτευξη του στόχου για τον λόγο του Χρέους/ΑΕΠ στο 120,0% το 2020 φαίνεται να εξαρτάται από ένα συνδυασμό συγκεκριμένων «χρήσιμων» υποθέσεων οι οποίες περιλαμβάνουν:

- την επιμήκυνση της προσαρμογής των περικοπών των 11,6 δις ευρώ σε τέσσερα έτη (20113-2016),

- ένα χαμηλότερο επιτόκιο επιβάρυνσης του ανεξόφλητου χρέους,

- μια σημαντική απομείωση του αποθέματος του χρέους το 2012, αν υποτεθεί πως η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών υλοποιείται άμεσα μέσω του EFSF/ESM (όπως αναμένεται να γίνει για την περίπτωση των Ισπανικών Τραπεζών), αντί μέσω του Ελληνικού Δημόσιου Χρέους,

- τις προοπτικές για τα έσοδα από αποκρατικοποιήσεις, τα οποία μειώνουν άμεσα το υπάρχον απόθεμα χρέους.

Με κατάλληλο συνδυασμό αυτών των προϋποθέσεων, οι οποίες συνθέτουν ένα πλαίσιο ‘διαπραγμάτευσης’, είναι πιθανό να επιτευχθεί ο στόχος του 120,0% του Χρέους/ΑΕΠ έως το 2020, ή ακόμα και να διαμορφωθεί σε ελαφρώς χαμηλότερα επίπεδα με «επιτεύξιμα» πρωτογενή πλεονάσματα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, κάτω από οποιεσδήποτε «χρήσιμες» υποθέσεις εργασίας (στις οποίες, δεν θα έπρεπε να παραλείψει κανείς να ενσωματώσει το ενδεχόμενο ‘κουρέματος του χρέους που βρίσκεται στην κατοχή του επίσημου τομέα, δηλ. το OSI), η απαιτούμενη δημοσιονομική προσαρμογή προϋποθέτει την δημιουργία σημαντικού ύψους πρωτογενών πλεονασμάτων σε όλη την διάρκεια του χρονικού ορίζοντα προσαρμογής".