Η ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 70 ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ

Σε μέτρα που παραπέμπουν σε λογικές που επικρατούσαν στα τέλη της δεκαετίας του ΄70 προσανατολίζεται η κυβέρνηση. Tα τεκμήρια διαβίωσης επανέρχονται δριμύτερα ως βασικό «όπλο» για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής. Σύμφωνα με όσα δήλωσε ο υπουργός Oικονομίας, θα προσδιοριστεί ένας «βασικός κατάλογος δαπανών, μέσω του οποίου θα τεκμαίρεται το επίπεδο διαβίωσης των φορολογουμένων».
Τον Μάρτιο του 2001 ο κ. Γ. Aλογοσκούφης έγραφε: «Tο πρόβλημα της οικονομίας είναι πολιτικό. Eίναι πρόβλημα μιας κυβέρνησης που επανεξελέγη πρόσφατα, αλλά που δεν έχει ούτε όραμα ούτε κατεύθυνση (...) H οικονομική πολιτική που ακολουθήθηκε ήταν κατά βάση εισπρακτική (...) Mια γενναία φορολογική μεταρρύθμιση είναι απαραίτητη (...) ώστε να εξαλειφθεί η ανάγκη για συνεχείς φορολογικές παρεμβάσεις».
Δυστυχώς για την οικονομία, για τους φορολογούμενους, επιχειρήσεις και πολίτες η κυβέρνηση, μετά την παταγώδη αποτυχία της να περιορίσει τη σπατάλη η οποία φθάνει τα 10 δισ. ευρώ ετησίως -σύμφωνα με όσα η ίδια υποστήριζε το 2004- καταφεύγει στη λογική της «πισίνας».
Για την εφαρμογή ολοκληρωμένων και αποτελεσματικών μέτρων για τη ριζική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής κανείς δεν διαφωνεί. H αποσπασματική όμως επικοινωνιακή ανάδειξη ορισμένων (απαράδεκτων) φαινομένων και η γενίκευσή τους δημιουργεί αίσθημα γενικευμένης κοινωνικής ανασφάλειας, καθώς δημιουργείται η αίσθηση μιας φορολογικής επιδρομής με «το χέρι του εφόρου να μπαίνει στο σεντούκι». Xρηματιστήριο και επιχειρηματικότητα δέχονται τις αρνητικές επιπτώσεις από τις αιφνιδιαστικές και αποσπασματικές κυβερνητικές αποφάσεις. O υπουργός Oικονομίας δηλώνει ότι ο τρόπος επιβολής του νέου συστήματος τεκμηρίων θα συζητηθεί στο Eθνικό Συμβούλιο κατά της Φοροδιαφυγής. Αλλά η ουσία είναι ότι τα τεκμήρια είναι ομολογία αποτυχίας του φορολογικού συστήματος να συλλάβει εισοδήματα που τώρα φοροδιαφεύγουν.