ΕΡΠΗΤΙΚΗ ΛΟΙΜΩΞΗ ΚΑΙ ΚΥΗΣΗ

Η ομάδα των ερπητο-ιών, που επιδρούν βλαπτικά στην κύηση είναι οι γνωστοί ιοί :1.του απλού επιχείλιου έρπητα (HSV1) 2.του ιού του έρπητα των γεννητικών οργάνων(HSV2), της ανεμευλογιάς και έρπητα ζωστήρα(VZV) και 3. του κυτταρομεγαλοιού(CMV).
Η επίδραση των ερπητο-ιών αυτών στην κύηση είναι πολλαπλή και σύνθετη και εξαρτάται από το μέγεθος και την έκταση του ιικού φορτίου, τους τύπους των ερπητοιών, τον ρυθμό αναζωπύρωσης της ερπητικής λοίμωξης, από ψυχολογικούς παράγοντες, από την κατάσταση του αμυντικού συστήματος της γυναίκας, από επιπρόσθετες λοιμώξεις από χλαμύδια και ουρεοπλάσματα, από ενδοκρινικές-μεταβολικές διαταραχές της κύησης, όπως διαβήτης κυήσεως και άλλες συστηματικές διαταραχές.
Η πρωτοπαθής ερπητική λοίμωξη στη γυναίκα συμβαίνει σπάνια κατά την διάρκεια της κύησης. Η λοίμωξη συνήθως προυπάρχει και συμβαίνει με την επαφή της γυναίκας με μολυσμένα βιολογικά υγρά του ερωτικού συντρόφου της.
Σε περίπτωση λοίμωξης μικρής έκτασης του πλακούντα, ιδίως μετά το 1ο τρίμηνο, εμφανίζονται μικρές αιμορραγίες και πρόωρες συστολές της μήτρας. Εάν η αναζωπύρωση είναι μεγαλύτερης έντασης και έκτασης, προσβάλλονται οι υμένες με σοβαρό επακόλουθο την ρήξη αυτών λόγω χοριοαμιονίτιδος και βαρύτατες συνέπειες για το κύημα.
Η μεταφορά του ιού στο έμβρυο διά μέσου του πλακούντα πριν την 20ή εβδομάδα μπορεί να προκαλέσει αυτόματη αποβολή στο 25% των περιπτώσεων. Σε μελέτες που έγιναν με την τεχνική PCR σε υλικό αποβολών 1ου τριμήνου βρέθηκε ότι το 47% κατά την 1η αποβολή ήταν θετικό για HSV/CMV και 55% για χλαμύδια, ενώ σε περιπτώσεις 3 αποβολών ήταν θετικά κατά 70% για HSV/CMV και 77% για χλαμύδια.
Μετά την 20ή εβδομάδα, η λοίμωξη δεν σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο αποβολής αλλά το νεογνό που θα γεννηθεί, θα είναι φορέας του ερπητοιού.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΚΟΥΜΑΣ
ΜΑΙΕΥΤΗΡΑΣ - ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ