Χθες το απόγευμα οι υπουργοί περιβάλλοντος των αναπτυγμένων χωρών, απέτυχαν να καταθέσουν στο τραπέζι στόχους μειώσεων που να βρίσκονται στα όρια που έχει θέσει η επιστήμη. Είναι φανερό πως οι διαπραγματεύσεις έχουν καθυστερήσει στο βαθμό που όλα πλέον εξαρτώνται από τους ηγέτες των χωρών που άρχισαν να καταφτάνουν από χθες (Τρίτη) βράδυ.
Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι δεν έχει διαμορφωθεί ένα αποδεκτό κείμενο διαπραγματεύσεων, πάνω στο οποίο θα μπορούν να αποφασίσουν οι ηγέτες. Χρειάζεται πολύ δουλειά ακόμη και ίσως είναι ορατό το ενδεχόμενο οι ομάδες εργασίας να ζητήσουν παράταση από την προεδρία, προκειμένου να υπάρξει λίγο περισσότερος χρόνος να ετοιμαστεί κάτι για τους ηγέτες.
Χθες πάντως, κατά τη διάρκεια της άτυπης συμβουλευτικής ομάδας που επεξεργάζεται θέματα που αφορούν το Κιότο (AWG-KP), οι υπουργοί περιβάλλοντος των αναπτυγμένων χωρών δεν κατόρθωσαν να προτείνουν λύσεις για το πώς οι χώρες τους θα μειώσουν τις εκπομπές τους σε ασφαλή επίπεδα.
Είναι χαρακτηριστικό πως όταν ο ένας εκ των δύο συντονιστών της συμβουλευτικής ομάδας, ο Γερμανός υπουργός περιβάλλοντος Norbert Roettgen, ρώτησε τους συναδέλφους του υπουργούς των αναπτυγμένων χωρών τι μπορούν να κάνουν για να μειώσουν τις εκπομπές μέσα στα όρια που έχει ορίσει η επιστήμη ως πιο ασφαλή, επικράτησε απόλυτη σιγή στην αίθουσα. Το μόνο που ακούστηκε ήταν η φωνή του Ιάπωνα υπουργού που ψέλλισε «να εξισορροπήσουμε αυτά που ζητάει η επιστήμη με την πολιτική».
Μέχρι τώρα οι αναπτυγμένες χώρες προτείνουν στόχο για μειώσεις των εκπομπών 17-19% κατά μέσο όρο. Ούτε καν το μισό δηλαδή από το ‘τουλάχιστον 40%’. που είναι αναγκαίο προκειμένου να αποφύγουμε τις ανεξέλεγκτες κλιματικές αλλαγές. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα το προκαλούν οι ΗΠΑ, με την αστεία πρόταση τους για μείωση εκπομπών κατά 4% έως το 2020, με την άρνηση τους να καταθέσουν μακροχρόνια χρηματοδοτική πρόταση προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, με το να είναι οι μόνοι που αρνούνται τη δημιουργία μηχανισμού συγκέντρωσης πόρων από τη ναυσιπλοΐα και την αεροπλοΐα (bunker finance) και με το να δημιουργούν προβλήματα στο θέμα της χρηματοδότησης για τον τερματισμό της αποδάσωσης (επιμένοντας στην προσέγγιση ανά έργο και όχι ανά εθνικό επίπεδο – project approach vs national approach).
Μείνετε μαζί μας καθώς τα γεγονότα εξελίσσονται ραγδαία τις τελευταίες κρίσιμες ημέρες της Κοπεγχάγης
Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου