Κι ενώ ο Πρωθυπουργός βρέθηκε στη καρδιά των θεσμικών που ρυθμίζουν αποφασίζουν για τις οικονομικές εξελίξεις στην Ευρώπη και όχι μόνο οι οικονομικοί ρυθμιστές στις αγορές θριάμβευαν με τον άνοδο των spreads πουλώντας τα Ελληνικά ομόλογα δείχνοντας ότι ούτε Νταβός καταλαβαίνουν ούτε Αλμούνια ούτε Μπαρόζο.
Τι σημαίνει στην ουσία αυτό; Απλά δεν υπάρχει καμιά επηρροή των πολιτικών στη πραγματικότητα. Δεν υπάρχει στόχος, δεν υπάρχει Κομισιόν, δεν υπάρχει σχέδιο προστασίας των κρατών μελών, δεν υπάρχει μηχανισμός προστασίας της ίδιας της Ε.Ε.
Αν όμως υπάρχει τότε οι δύο εικόνες που βλέπουμε δεν συμβιβάζονται παρά μόνο υποθέτοντας ότι η ίδια η Κομισιόν είναι μέσα στο παιχνίδι της αυτοκαταστροφής. Η μια εικόνα δείχνει την φαινομενική ισχύ της ΕΕ μέσα από τα τρία ισχυρά κράτη που οι οικονομίες τους έχουν τη δύναμη από μόνες να απεμπλακούν απο τις οικονομικές δυσκολίες. Μια πλασματική εικόνα μιας κακοδιαχειριζόμενης ΕΕ έρμαιο της βούλησης των ισχυρών κρατών. Από την άλλη όργανα της λειτουργίας του οικονομικού συστήματος, τα εργαλεία επιβολής της οικονομικής κατεύθυνσης της ΕΕ οργιάζουν στις αγορές, πιέζοντας αλλά και εκβιάζοντας οικονομίες κρατών προς τη πτώχευση! Κι αν το δούμε καλύτερα όχι προς την πτώχευση αλλά προς την απόλυτη εξάρτηση, προς τον απόλυτο έλεγχο της οικονομίας.
Χθες εμφανίστηκε στην αγορά η πρόθεση της Κίνας να αγοράσει ελληνικά ομόλογα, δηλαδή να μπεί στο παιχνίδι της εξάρτησης μιας οικονομίας της ΕΕ. Το project αυτό το είδαμε. Η Κίνα έχει από πολλά χρόνια στα χέρια της Αμερικανικά ομόλογα και ρυθμίζουν σχεδόν απόλυτα την οικονομία της Αμερικής, η οποία γνωρίζει πως θα χειριστεί το ζήτημα ώστε να μειώσει τη δυνατότητα αυτή που έχουν (θέλουν να βλέπουν ). Κόβουν χρήμα, νέο χρήμα, φρέσκο χρήμα. Η Ε.Ε τι κάνει; Απλά αντιδρά στην επίθεση των Κινέζων εκβιάζοντας την Ελλάδα με τις επιθέσεις στα spreads, κρυφός κίνδυνος που δεν γνωρίζουν οι ανύποπτοι πολίτες.
Ο΄κινεζικός τύπος (τάχατες) γράφει ότι είναι επικίνδυνη η επένδυση στα Ελληνικά ομόλογα. Από την άλλη καλοβλέπουν την δήλωση Παπακωνσταντίνου ότι μπορεί να στραφεί σε δανεισμό προς την Κίνα.
Κι ο κ. Αλμούνια αδιάφορος. Ρωτά τον Έλληνα Πρωθυπουργό πως πάει στην εφαρμογή το Σύμφωνο Σταθερότητας. Συμβουλεύει δε τον Πρωθυπουργό όχι μόνο να μείνει πιστός στη συμφωνία αλλά να γίενει ακόμη πιο αυστηρός με νέα επώδυνα μέτρα. (πόσο ωραία το χειρίζεται!!!)
Έτσι ο Έλληνας Πρωθυπουργός γίνεται επίσημα το όργανο επιβολής σχεδίων που δεν έχουν σχέση με τη χώρα μας ή αν θέλετε που έχουν σχέση αλλά εξυπηρετώντας σχέδια άλλων κρατών και παραγόντων.
Το αν θα πτωχεύσει μια, δύο, τρείς ή περισότερες τράπεζες στην Ελλάδα, αν οι Έλληνες πολίτες θα επιστρέψουν σε επίπεδα φτώχειας πάνω ακριβώς που έβλεπαν κι εκείνοι μια ζωή καλύτερη δεν έχει καμιά σημασία. Ουδέν σχόλιον θα έλεγε ο κ. Αλμούνια!! Δεν σχολιάζουν δημοσιεύματα και σχόλια!!
Ποιός ο μηχανισμός προστασίας του ΕυρωπαΊκού συστήματος, ουδέν σχόλιον. Βέβαια, αφού το ίδιο το σύστημα φιλοξενεί την δραστηριότητα των κερδοσκόπων, είναι ο ίδιος ο μηχανισμός της ΕΕ.
Προσπαθώντας να ερμηνεύσουμε αυτά τα ασυμβίβαστα γεγονότα κάνουμε τολμηρές σκέψεις που αν τελικά έτσι συμβαίνουν αναρωτιέται κανείς αν η θέση ωτν φτωχότερων κρατών είναι στην ίδια την ΕΕ.
Το Νταβός, λοιπόν, είναι μια φίνα εικόνα μιας ανεξέλεγκτης ελεγχόμενης οικονομικής δράσης με σοβαρές πολιτικές διαστάσεις. Ποιός όμως θα μπορεί να μάθει αν είναι έτσι ή όχι! Κρίμα για την ευχάριστη προσδοκία των φτωχότερων κρατών ότι μπαίνοντας στην ΕΕ θα βρεθούν σε παραδείσους όπου οι λαοί θα λύσουν όλα τα προβλήματα που δημιούργησαν ντόπια κοράκια!!
Ίδομεν!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου