Tράπεζες και κράτη μετατρέπονται σε ανταγωνιστές

ΑΠΟ ΤΟ sofokleous10.gr

Σάββατο, 08 Ιανουάριος 2011 00:58 .Τα ευρωπαϊκά κράτη θα χρειαστεί να πουλήσουν ομολόγα ύψους 827 δις ευρώ για να χρηματοδοτήσουν τις ταμειακές τους ανάγκες το 2011, περίπου 120 δις λιγότερα από το 2010. Το ποσό αυτό είναι διαφορετικό από αυτό του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης που έχει δεσμεύσει άλλα 440 δις ευρώ για τα ευπαθή κράτη τις ΕΕ και από αυτό το οποίο αντιστοιχεί στην Ελλάδα από το πακέτο στήριξης. Η αναζήτηση κεφαλαίων μέσω της έκδοσης κρατικών ομολόγων έρχεται σε μία στιγμή που το κόστος δανεισμού για την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Ισπανία βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα ρεκόρ ενώ το κόστος για κράτη όπως το Βέλγιο και η Ιταλία είναι ιδιαίτερα αυξημένο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.


Το 2011, όμως, σηματοδοτεί την έναρξη μίας περιόδου τριετίας όπου οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν να αναχρηματοδοτήσουν χρέος κοντά σε επίπεδα ρεκόρ, σε μία εποχή που η αξιοπιστία τους στην αγορά είναι πληγωμένη. “Τα ασφάλιστρα ομολόγων για μία Glossary Link σειράΣειρά: Δικαιώματα της ίδιας κλάσης τα οποία έχουν την ίδια τιμή εξάσκησης και την ίδια ημερομηνία λήξης. τραπεζών σε χώρες από την Ισπανία μέχρι το Βέλγιο έχουν αυξηθεί θεαματικά και αυτό έχει βάλει το κόστος δανεισμού τους σε ανοδική τροχιά” αναφέρει ο κύριος Παναγιώτου, διευθυντής της Greek Society of Technical Analysis στη Βρετανία σε αναφορά του επιστημονικής τεχνικής ανάλυσης.


“Η μεταφορά της αμερικανικής τραπεζικής κρίσης στην Ευρώπη μέσω των διεθνών χρηματοοικονομικών καναλιών, ανάγκασε, σε πρώτο στάδιο, τα κράτη να εγγυηθούν για τη φερεγγυότητα των τραπεζών τους και σύνδεσε το κρατικό με το τραπεζικό ρίσκο. Στο δεύτερο στάδιο κράτη και τράπεζες βρέθηκαν να αντιμετωπίζουν μία αυξητική Glossary Link τάσηΤάση: Η έννοια της τάσης είναι μία από τις πιο παρεξηγημένες στην παλιά τεχνική ανάλυση. Σύμφωνα με αυτήν υπάρχουν 3 βασικές τάσεις, η ανοδική, η πτωτική και η πλάγια. Η ανοδική ορίζεται από μία σειρά 4 ανοδικών κορυφών και πυθμένων και η πτωτική ως μία σειρά πτωτικών κορυφών και πυθμένων. Καθώς, όμως, δεν υπάρχει σαφής ορισμός για τις κορυφές και τους πυθμένες η αναγνώριση της τάσης είναι απολύτως υποκειμενική. Επιπλέον, επειδή η πλάγια τάση ορίζεται ως μία σειρά ίσων κορυφών και πυθμένων, τίποτε δεν εμποδίζει μία πλάγια τάση να εμφανίζει περισσότερα κέρδη από μία ανοδική, πράγμα το οποίο είναι άτοπο. Στην επιστημονική τεχνική ανάλυση η τάση ορίζεται με τρόπο αντικειμενικό και επιστημονικό, ο οποίος δεν αφήνει κανένα περιθώριο για αμφισβήτηση και παρερμηνεία. Βασικό στοιχείο του επιστημονικού ορισμού αποτελεί ο χρονικός ορίζοντας και το ποσοστό αυξομείωσης. Ο ολοκληρωμένος ορισμός λαμβάνει υπόψη του και τον πληθωρισμό, καθώς μία άνοδος κατά 4% σε περιβάλλον με πληθωρισμό 8% είναι φέρνει, στην πραγματικότητα, απώλειες στον επενδυτή. στο κόστος δανεισμού τους η οποία επιδεινώθηκε με το ξέσπασμα της ελληνικής και στη συνέχεια της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους” αναφέρει ο κύριος Παναγιώτου.


“Με τους επενδυτές να γίνονται ολοένα και πιο επιφυλακτικοί απέναντι στην Ευρώπη καθώς η ευρωπαϊκή κρίση επιδεινώνεται αντί να αποκλιμακωθεί, η ευρωπαϊκή αγορά ομολόγων χωρίστηκε σε ζώνες απαγορευτικού - υψηλού και λιγότερου υψηλού ρίσκου. Μέσα στις ζώνες αυτές κράτη και τράπεζες έλαβαν ‘εθνικές ταμπέλες’ και ταυτίστηκαν με Glossary Link αποτέλεσμαΑποτέλεσμα: Το χρηματικό αποτέλεσμα από την εξάσκηση ενός παραγώγου κατά την λήξη του. η διάκριση ανάμεσα σε τραπεζικό και κρατικό χρέος να έχει απαλειφτεί σε μεγάλο βαθμό και η νέα διάκριση να είναι αυτή που γίνεται με βάση την εθνική ταυτότητα αυτού που αναζητεί κεφάλαια. Και καθώς τα κεφάλαια είναι περιορισμένα, τράπεζες και κράτη πρέπει να ανταγωνιστούν για να τα προσελκύσουν.”


Από αυτήν την ανταγωνιστική διαδικασία για την προσέλκυση κεφαλαίων επηρεάζονται όλες οι ευρωπαϊκές χώρες αλλά σε διαφορετικό βαθμό. Για παράδειγμα, ένα από τα μεγαλύτερα επενδυτικά κεφάλαια του κόσμου στην αγορά ομολόγων, η PIMCO, ανακοίνωσε ότι σταματά εντελώς την αγορά Ελληνικών, Ιρλανδικών και Πορτογαλικών ομολόγων, κρατικών ή τραπεζικών. Από την άλλη πλευρά η Ελβετία ανακοίνωσε ότι δε θα δέχεται, πλέον, κρατικά Ιρλανδικά ομόλογα ως εγγύηση για την παροχή δανεικής ρευστότητας.


Το πρόβλημα εντοπίζονται ιδιαίτερα έντονα στην Ελλάδα και την Ιρλανδία, σύμφωνα με τον κύριο Παναγιώτου, όπου ο ανταγωνισμός τραπεζών και κράτους δεν περιορίζεται μόνο στην αγορά ομολόγων.


“Το ελληνικό κράτος παλεύει να επιβιώσει προσπαθώντας να αντλήσει κεφάλαια από τους πολίτες με κάθε μέσο και ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια του είναι ο ανταγωνισμός από τις τράπεζες. Το πορτοφόλι του Έλληνα πολίτη είναι ένα και πέρα από το ότι συρρικνώνεται, μέσα από αυτό πρέπει να καλυφθούν τα έξοδα για τους αυξανόμενους άμεσους και έμμεσους φόρους αλλά και να πληρωθούν τα δάνεια στις τράπεζες, ώστε να μην καταρρεύσουν. Κάθε ευρώ που σώζεται από την πληρωμή ενός δανείου μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την πληρωμή άμεσων και έμμεσων φόρων προς το κράτος και αυτό μετατρέπει το κράτος ανταγωνιστή των τραπεζών. Όσο γίνεται πιο κατανοητό πως τα χρήματα του Έλληνα δε φτάνουν για όλους και όσο η κατάσταση γίνεται πιο δύσκολη το κράτος θα χρησιμοποιεί τη δύναμη του για να πιέσει τις τράπεζες να αποδεχτούν απώλειες. Κατά κάποιο τρόπο η Ελλάδα κάνει στις ελληνικές τράπεζες αυτό που η Μέρκελ θέλει να κάνει στους δανειστές, δηλαδή τις υποχρεώνει να συμμετέχουν στο κόστος μίας αναδιάρθρωσης χρέους,” σημειώνει ο κύριος Παναγιώτου.