ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Από τη στήλη «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» της

«ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ» σελ. 12 με τίτλο :


«Εισήγηση – έκπληξη στον Αντώνη Σαμαρά για τα χρέη των νοικοκυριών»


Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς διηγείται μια ιστορία, θέλοντας να περιγράψει τη σημερινή οικονομική κατάσταση των πολιτών. Λέει χαρακτηριστικά: «Σήμερα ο Έλληνας μοιάζει με ένα άλογο που έχει διανύσει μια μεγάλη απόσταση. Κάποια στιγμή φτάνει σε μια λίμνη με νερό. Τότε φυσιολογικά πρέπει να πάρει μια ανάσα για να ξεκουραστεί και να πιει λίγο νερό για να ξεδιψάσει, ώστε να μπορέσει να συνεχίσει. Με την πολιτική που εφαρμόζει σήμερα αλλά και από τον Σεπτέμβριο η κυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου, ο Έλληνας μοιάζει με ένα άλογο που τρέχει μερόνυχτα, και μάλιστα φορτωμένο βαριά, χωρίς να παίρνει ανάσα και χωρίς να ελπίζει ότι μπορεί κάποια στιγμή να πιει νερό. Το αποτέλεσμα σε αυτή την περίπτωση είναι το άλογο να… σκάσει». Αυτή η ανάγλυφη εικόνα βρίσκεται στο επίκεντρο των σκέψεων του κ. Αντώνη Σαμαρά, εν όψει των σχεδιασμών του κόμματος για τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης: Πως θα πετύχει, με τις θέσεις που θα αναπτύξει, και το …άλογο να ελπίσει ότι θα ξεκουραστεί και θα πάρει ανάσα ώστε να συνεχίσει τον μακρύ δρόμο του ταξιδιού του, αλλά και η λίμνη που θα σταματήσει να ξεδιψάσει να έχει νερό. Ο πρόεδρος της Ν . Δ. δεν ήταν ποτέ υπέρμαχος της νεοφιλελεύθερης σχολής, μιας αγοράς ρυθμιστή των πάντων και υπεράνω πολιτών και κοινωνιών. Ούτε βέβαια και της «σοσιαλιστικής» διαχείρισης με ένα κράτος «πατερούλη» που θα λειτουργούσε και αυτό με άλλον μανδύα πατερναλισμού πάνω στις κοινωνίες και δημιούργησε τα σημερινά αδιέξοδα. Η ιδεολογική πρόταση του κ. Σαμαρά που θα έχει πραγματιστικές αναφορές, δεν είναι συγκεκριμένη στη ΔΕΘ. Ο ρόλος του κράτους σε αυτή τη μεγάλη οικονομική κρίση θα πρέπει να είναι διττός. Δύο είναι αυτή τη στιγμή τα μεγαλύτερα προβλήματα της κοινωνίας που έχει καταγράψει το επιτελείο του προέδρου της Ν. Δ. : Η ανεργία και η ύφεση… Βλέποντας για πρώτη φορά την ανεργία να καταγράφει ποσοστά – ρεκόρ, ακόμη και στα επίσημα στοιχεία (οι προβλέψεις μιλούν για 20% και πάνω), και τη διάλυση της μεσαίας τάξης που αποτελούσε τον «Τροφοδότη λογαριασμό» της ελληνικής οικονομίας και της αγοράς, θα καταθέσει προτάσεις για τη δημιουργία παραγωγικών θέσεων εργασίας σε τομείς όπου μπορεί να δημιουργηθεί αναπτυξιακή προοπτική. Στο κομμάτι της δημιουργίας θέσεων εργασίας, ο πρόεδρος της Ν. Δ. πιστεύει ότι, αν αξιοποιηθούν σωστά τόσο το ΕΣΠΑ όσο και οι πόροι του Ταμείου Στήριξης και «πέσουν» τα χρήματα που χρωστά το ίδιο το κράτος σε επιχειρήσεις και πολίτες στην αγορά, τότε θα αλλάξει το σκηνικό. Απαραίτητες και εφικτές επίσης, πιστεύει ο κ. Σαμαράς τόσο τη μείωση φόρων όσο και τις αλλαγές στην κλίμακα φορολόγησης. Είναι σε κάτι που θα επιμείνει μέχρι τέλους. Όλα αυτά βέβαια, διατηρώντας σαφή προσανατολισμό τόσο στη δημοσιονομική πειθαρχία όσο και στη μείωση του χρέους. Μια από τις «επαναστατικές» σκέψεις που υπάρχουν αφορά τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Εξετάζεται κατά πόσο είναι εφικτό να γίνουν ρυθμίσεις ,ώστε τα χρέη τους να ψαλιδιστούν τόσο όσο «ψαλιδίζεται» και το ελληνικό χρέος, σε συμφωνία με τις τράπεζες που ήδη σε πολλές περιπτώσεις γνωρίζουν ότι οι αριθμοί που έχουν στα χέρια τους είναι απλώς λογιστικές πράξεις, καθώς πολλά από τα δάνεια που έχουν δώσει δεν πρόκειται να τα πάρουν πίσω. Ήδη τα πληκτρολόγια έχουν πάρει φωτιά και ο κ Σαμαράς θα περιμένει τις προτάσεις, που δεν θα υπόσχονται στους πάντες τα πάντα, καθώς ξέρει πως ό,τι πει πρέπει να το κάνει πράξη.


Από τη στήλη «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» του


«ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ» σελ. 7 με τίτλο :


«Αντεπίθεση από τη Νέα Δημοκρατία για τα «είπα- ξείπα» του αντιπροέδρου της κυβέρνησης»

Στο στόχαστρο της Ν. Δ. μπαίνουν πλέον μετά τον πρωθυπουργό και ο Ευ. Βενιζέλος, στον οποίο και επιρρίπτονται τεράστιες ευθύνες, όχι μόνο για την αδιέξοδη οικονομική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση, αλλά και για το κλίμα που επικρατεί στην Ευρώπη για τη χώρα μας. Συνεργάτες του Α. Σαμαρά μάλιστα καυτηρίαζαν το γεγονός ότι ο υπουργός Οικονομικών αναγκάστηκε να στείλει επιστολή προς τους κοινοτικούς αξιωματούχους με την οποία ουσιαστικά ζητά να σταματήσουν τις χώρες που ζητούν εγγυήσεις από την Ελλάδα, όταν μάλιστα ήταν ο ίδιος που ξεκίνησε αυτή την ιστορία, υπογράφοντας με τη Φιλανδία σχετική συμφωνία. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι σε συνέντευξή του στις 24 Ιουνίου ο κ. Βενιζέλος ξεκαθάριζε όσον αφορά το αίτημα της Φιλανδίας για την παροχή εγγυήσεων πως «αυτό υπονομεύει την ίδια τη φιλοσοφία του προγράμματος, διότι εάν δεν πιστεύουν οι ίδιοι οι εταίροι μας το πρόγραμμα γιατί να το πιστέψουν οι τρίτοι. Γιατί να πιστέψει ο επενδυτής που θα έρθει για την ιδιωτικοποίηση ή η τράπεζα η οποία θα μετάσχει εθελοντικά στην επιμήκυνση, με τη διακράτηση του ομολόγου». Επισήμανε μάλιστα χαρακτηριστικά πως στη συνάντηση που είχε με τη Φιλανδική ομόλογό του της ξεκαθάρισε πως κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό «διότι δεν βοηθάει ούτε αυτούς, ούτε συνολικά την υπόθεση της Ευρωζώνης. Μπορούσα εγώ να δεχτώ το κοινό ανακοινωθέν με τέτοια παραγραφούλα μέσα; Έπρεπε να πω ότι δεν γίνεται και θα πω πολλές φορές ότι δεν γίνεται αλλά πρέπει όλα να γίνουν με ένα ρυθμό και με ένα σχέδιο», ήταν η χαρακτηριστική αποστροφή του κ. Βενιζέλου. Λίγες εβδομάδες μετά πάντως και συγκεκριμένα στις 16 Αυγούστου το γραφείο του υπουργού Οικονομικών ενημέρωνε πανηγυρικά για τη συμφωνία με τη Φιλανδία! Είναι σαφές πως για άγνωστο λόγο ο κ . Βενιζέλος υπέκυψε στα αιτήματα των Φιλανδών χωρίς ουσιαστικά να προχωρήσει σε καμία διαπραγμάτευση μαζί τους και κυρίως χωρίς να υπολογίσει πως με την κίνηση αυτή δημιουργούσε τετελεσμένα σε ευρωπαϊκό επίπεδο.