Ενώ η συζήτηση για τον προϋπολογισμό εξελίσσεται, ο πρωθυπουργός περιγράφει την κατάσταση των δημόσιων οικονομικών με δραματικές εκφράσεις όπως ότι ‘υπονομεύει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα’. Στην πραγματικότητα αυτό που υπονομεύεται ευθέως είναι η δημοκρατική λειτουργία που φέρνει την εθνική αντιπροσωπεία να συζητά ένα σχέδιο προϋπολογισμού ενώ την ίδια στιγμή ο πρωθυπουργός ξεκαθαρίζει ότι δεν είναι αυτός που θα υλοποιηθεί το 2010 καθώς είναι σαφές ότι θα υπάρξει νέος συμπληρωματικός προϋπολογισμός εντός του 2010 και νέα διαπραγμάτευση στo πλαίσιο του Συμφώνου Σταθερότητας.
Ο κρατικός προϋπολογισμός του 2010 εμφανίζεται ως προσπάθεια μιας αθώας κυβέρνησης να μας βγάλει από μια δύσκολη συγκυρία που δημιουργήθηκε με ευθύνες άλλων. Η εικόνα αυτή ισχύει μόνο εν μέρει. Μαζί με τη διεθνή κρίση και την αποτυχία της προηγούμενης κυβέρνησης, πληρώνουμε σήμερα την κατάρρευση μιας οικουμενικής επιλογής των κυβερνήσεων της τελευταίας τουλάχιστον15ετίας: μια ανάπτυξη βασισμένη στην αέναη διόγκωση του δημόσιου χρέους και της ιδιωτικής κατανάλωσης, αρχικά με εύκολο χρήμα και στη συνέχεια με υπερχρέωση στις τράπεζες. Η κατάρρευση μιας οικονομίας με ημερομηνία λήξης μας φέρνει σήμερα σε πολύ δυσκολότερη θέση από άλλες χώρες.
Ζητούμενο όμως για τον προϋπολογισμό δεν πρέπει είναι μόνο να διαχειριστεί τα στενά δημοσιονομικά περιθώρια της τρέχουσας κρίσης. Οφείλει πρωτίστως να θέσει τις βάσεις για μια αναδιάρθρωση της οικονομίας του τόπου, ικανή να απαντήσει ταυτόχρονα στην οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση.
Οι προσδοκίες των πολιτών για πραγματικά κοινωνικό κράτος, για πιο δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα, για μετάβαση σε ένα βιώσιμο οικονομικό μοντέλο, δε βρίσκουν δυστυχώς δικαίωση στον προϋπολογισμό του 2010. Ο τόπος όμως δεν αντέχει για πολύ άλλη μια από τα ίδια, και η πίστωση χρόνου που διαθέτει η κυβέρνηση δεν είναι ανεξάντλητη.
Η Εκτελεστική Γραμματεία των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ
Επικοινωνία: Δ. Φουτάκης, 6977301900
Ν. Χρυσόγελος, 6936672882
Γ.Παρασκευόπουλος, 6979952070
Αναλυτικά οι θέσεις των Οικολόγων Πράσινων για τον προϋπολογισμό
Ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε περιέχει κάποια θετικά στοιχεία. Χαιρετίζουμε, για παράδειγμα, την αύξηση των δημοσίων δαπανών για την παιδεία. Θετική είναι, επίσης, η εκπεφρασμένη πρόθεση της κυβέρνησης να συνεισφέρει περισσότερο η μεγάλη ακίνητη περιουσία στα φορολογικά έσοδα, δίχως εξαιρέσεις. Ο προϋπολογισμός του 2010 είναι όμως ακόμη ένας προϋπολογισμός διαχείρισης του υπάρχοντος οικονομικού προτύπου που μας οδήγησε έως εδώ. Δε γυρίζει σελίδα ούτε σε επίπεδο δημοσιονομικής εξυγίανσης, ούτε σε επίπεδο κοινωνικού κράτους, ούτε δυστυχώς σε επίπεδο περιβαλλοντικής πολιτικής.
Σε ένα προϋπολογισμό με δηλωμένο πρωταρχικό και άμεσο στόχο τη «σημαντική μείωση του ελλείμματος και τη συγκράτηση του ρυθμού αύξησης του δημόσιου χρέους», τα καθαρά έσοδα του Τακτικού Προϋπολογισμού δεν προβλέπεται να ξεπεράσουν τα επίπεδα του 2008, όταν είχαν διαμορφωθεί στο 22% του ΑΕΠ. Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης Παπανδρέου δεν έχει φορολογήσει επαρκώς το κεφάλαιο και αποτυγχάνει να θέσει τις βάσεις για μια μεταρρύθμιση της οικονομίας προς πράσινη κατεύθυνση. Με τα έσοδα καθηλωμένα λόγω πολιτικής ατολμίας και με τις Βρυξέλλες να πιέζουν προς εντονότερα περιοριστικές πολιτικές (με αφορμή και την πρωτοφανή και διαχρονική αφερεγγυότητα των Ελληνικών Στατιστικών στοιχείων), η μόνη λύση που απομένει είναι οι περικοπές:
• στους μισθούς, στο κοινωνικό κράτος, στην εξαγγελθείσα «πράσινη ανάπτυξη» και συμβολικές κυρίως περικοπές στην κρατική σπατάλη,
• περικοπές οι οποίες έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την ρητορική του πρωθυπουργού κ Παπανδρέου και της υπουργού κ. Κατσέλη περί αναθέρμανσης της οικονομίας, αποδεικνύοντας κενές περιεχομένου τις προεκλογικές εξαγγελίες.
Παρά τη νωπή λαϊκή εντολή και το μεγάλο απόθεμα λαϊκής εμπιστοσύνης, η κυβέρνηση επέλεξε να μην κάνει τομές και ρήξεις που να πείθουν με αποτέλεσμα να πληρώνουμε όλοι πανάκριβα τον κρατικό δανεισμό
Δεν τόλμησε την πράσινη στροφή της οικονομίας:
- ούτε στο σκέλος της φορολογίας, με τη χρήση της ως εργαλείου για να ενθαρρύνονται ή να αποθαρρύνονται δραστηριότητες ανάλογα με το περιβαλλοντικό και κοινωνικό τους (απασχόληση) αποτέλεσμα,
- ούτε στο σκέλος των δαπανών, όπου οι δαπάνες για το περιβάλλον, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και της ενθάρρυνσης πράσινων οικονομικών δραστηριοτήτων μένουν καθηλωμένες τόσο στον Τακτικό Προϋπολογισμό, όσο και στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
Η κυβέρνηση έστω και τώρα πρέπει:
(1) Να περιορίσει τις προφανείς σπατάλες του δημόσιου τομέα, όπως για παράδειγμα τη σπατάλη ενέργειας στα δημόσια κτίρια, τη σπατάλη χρημάτων σε φαραωνικού τύπου και περιβαλλοντικά καταστροφικά έργα όπως η εκτροπή του Αχελώου, την υπερβολική γραφειοκρατία κα
(2) Να στρέψει την οικονομία σε πράσινες και αναγκαίες οικονομικές δραστηριότητες με κίνητρα και αντικίνητρα, μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, διαβάθμιση του ΦΠΑ με βάση περιβαλλοντικά-κοινωνικά κριτήρια, την αποτελεσματική αξιοποίηση των ευρωπαϊκών και εθνικών πόρων, την εγγύηση επιτοκίων τραπεζών για χρηματοδότηση επενδύσεων σε εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια και οικολογικές επενδύσεις, καθώς και με τη διαμόρφωση νέων εργαλείων χρηματοδότησης (πχ. Πράσινα ομόλογα για χρηματοδότηση αποκλειστικά πράσινων οικονομικών δραστηριοτήτων).
(3) Να διαμορφώσει το κατάλληλο θεσμικό, κοινωνικό και χρηματοδοτικό πλαίσιο με περισσότερο δημόσιο έλεγχο του χρημοτοπιστωτικού συστήματος, για να αναπτυχθούν οι κοινωνικές επιχειρήσεις, η κοινωνική οικονομία και η οικονομία των πολιτών (να μπορεί ο πολίτης να αναπτύσσει εύκολα πράσινες, κυρίως, επενδυτικές δραστηριότητες).
(4) Να μεταφέρει το βάρος της φορολόγησης από την εργασία σε επιβαρυντικές για το περιβάλλον και την κοινωνία δραστηριότητες. Είναι λογικό να ελαφρυνθεί η φορολογία στα εισοδήματα που αποκτώνται από την εργασία και να επιβαρυνθούν περισσότερο τα εισοδήματα που προέρχονται από το χρηματιστήριο και τις χρηματιστηριακές συναλλαγές γενικότερα, την πώληση γης, τις υπεραξίες, και δραστηριότητες που συνεισφέρουν στη ρύπανση του περιβάλλοντος, την παραγωγή αποβλήτων και την σπατάλη νερού και φυσικών πόρων.
(5) Να προωθήσει με άμεση πρωτοβουλία σε συνεργασία με άλλες χώρες και πολιτικές δυνάμεις την εξαίρεση του αναγκαίου δανεισμού για επενδύσεις που θα στρέψουν την οικονομία σε πράσινη κατεύθυνση, από τα όρια του Συμφώνου Σταθερότητας.
Στόχος μιας τέτοιας βαθιάς μεταρρύθμισης που προτείνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι είναι η αναζωογόνηση της οικονομικής δραστηριότητας με παράλληλη μεταρρύθμιση της οικονομίας και του οικονομικού-αναπτυξιακού μοντέλου στρέφοντας την οικονομία σε πράσινες δραστηριότητες, ενθαρρύνοντας τη δημιουργία νέων πράσινων θέσεων εργασίας και συνεισφέροντας στην αύξηση των εσόδων μέσω της ένταξης περισσότερων ατόμων στην εργασία.
Οι προσδοκίες των πολιτών για πραγματικά κοινωνικό κράτος, για πιο δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα, για μετάβαση σε ένα βιώσιμο οικονομικό μοντέλο, δε βρίσκουν δυστυχώς δικαίωση στον προϋπολογισμό του 2010. Ο τόπος όμως δεν αντέχει για πολύ άλλη μια από τα ίδια, και η πίστωση χρόνου που διαθέτει η κυβέρνηση δεν είναι ανεξάντλητη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου