ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΝΕΑ ΚΑΙ ΓΕΝΝΑΙΑ ΕΥΡΩΠΗ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Αν και θεωρητικά διανύουμε την πρώτη εβδομάδα της νέας ζωής για την Ε.Ε., στην πράξη το τοπίο μοιάζει πολύ με την προηγούμενη κατάσταση πραγμάτων, όπου αυτή η ήπειρος πάσχιζε να αποδεικνύει την επιρροή και τις ηγετικές της ικανότητες.



Τον Νοέμβριο τα κράτη–μέλη διάλεξαν, για τα δύο αξιώματα που ενσαρκώνουν το πρόσωπο της Ενω-σης στον κόσμο, δύο ικανούς, αλλά υπερβολικά ήπιους και άπειρους αξιωματούχους, τον Χέρμαν βαν Ρομπέι και την Κάθριν Αστον, πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και υψηλή εκπρόσωπο εξωτερι-κής πολιτικής αντίστοιχα. Η επιλογή αυτών των χαμηλού προφίλ πολιτικών έδειξε την απροθυμία των ηγετών των ισχυρότερων ευρωπαϊκών κρατών να θέσουν σε δεύτερη μοίρα την επιρροή και το κύρος τους.


Τον Δεκέμβριο, ΗΠΑ και Κίνα προσπέρασαν τη διπλωματική ισχύ της Ε.Ε. στη Διάσκεψη για το Πα-γκόσμιο Κλίμα, που έγινε στην Κοπεγχάγη, αφήνοντας για την Ευρώπη ρόλο κομπάρσου.


Λίγο αργότερα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προειδοποίησε ότι τα μισά από τα 16 κράτη-μέλη της Ευρωζώ-νης κινδυνεύουν να βρεθούν με υπέρογκα χρέη και ελλείμματα, τα οποία δεν θα μπορούν πλέον να ε-ξυπηρετηθούν. Για πρώτη φορά μετά τη συγκρότηση της Ευρωζώνης, το 2000, η δημοσιονομική υγεία της τέθηκε υπό αμφισβήτηση. Μόλις λίγες ημέρες μετά τις παραδοσιακές τελετουργίες για τη νέα χρο-νιά και γενικώς την ανανέωση που συνοδεύουν την Πρωτοχρονιά, ο αισιόδοξος αναγνώστης είναι πολύ πιθανό να οσμίζεται την άφιξη της νέας, αναγεννημένης Ευρώπης.


Αλίμονο, όμως! Το πρώτο εξάμηνο μιας αναβαπτισμένης, στο συμβολικό επίπεδο, Ευρώπης κινδυνεύει να αποδειχθεί περισσότερο σπαζοκεφαλιά παρά επίδειξη συνοχής και ισχύος. Πρώτα απ’ όλα, το ημε-ρολόγιο είναι γεμάτο δύσκολες ημερομηνίες. Το 2010 θα γίνουν σημαντικές εκλογές σε Βρετανία, Γερ-μανία και Γαλλία. Οι εκλογικές δοκιμασίες στις μεγαλύτερες χώρες της Ενωσης σημαίνουν ότι οι κυ-βερνήσεις τους σχεδόν θα απέχουν, αυτό το διάστημα, από τις ευρωπαϊκές υποθέσεις.


Στη Γαλλία, θα πραγματοποιηθούν τον Μάρτιο περιφερειακές εκλογές σε όλη τη χώρα – ένα είδος δη-μοψηφίσματος για την προεδρία Σαρκοζί, το οποίο θα μπορούσε να αποδειχθεί επώδυνο για τον Γάλλο ηγέτη. Στη Γερμανία, ενδεχόμενη ήττα του κυβερνώντος, κεντροδεξιού συνασπισμού στις εκλογές της Ρηνανίας - Βεστφαλίας, του μεγαλύτερου κρατιδίου, κατά τις εκλογές του Mαΐου, απειλεί να στοιχίσει στην παράταξη της Αγκελα Μέρκελ την πλειοψηφία στην Ανω Βουλή. Πολύ σοβαρότερες είναι οι βουλευτικές εκλογές, που θα γίνουν το Μάιο ή τον Ιούνιο στη Βρετανία. Εδώ, ανάλογα με το αν η επό-μενη κυβέρνηση είναι των Εργατικών ή των Συντηρητικών, θα κριθεί κατά πόσο η χώρα θα απομα-κρυνθεί ακόμη περισσότερο από την τροχιά της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.


Στο μεταξύ, η προεδρία της Ενωσης κατά το τρέχον εξάμηνο έχει περάσει στην Ισπανία. Παρότι η α-νεργία της χώρας βρίσκεται στο 19,3% –αρνητικό ρεκόρ για την Ενωση– και το έλλειμμα του προϋπο-λογισμού στο 11%, η Ισπανία φιλοδοξεί να δώσει ώθηση σε μια νέα αναπτυξιακή στρατηγική της Ενω-σης με ορίζοντα δεκαετίας κατά τη σύνοδο κορυφής της Βαλένθια, τον προσεχή Μάρτιο.


Απέναντι σε όλα αυτά, ο κ. βαν Ρομπέι προειδοποίησε την Ισπανία να μην ωθήσει την προεδρία της σε κατευθύνσεις που εξυπηρετούν μόνο τις δικές της προτεραιότητες και ξεκαθάρισε ότι, από τον ερχόμε-νο Ιούλιο, όλες οι σύνοδοι κορυφής της Ενωσης θα πραγματοποιούνται στις Βρυξέλλες. Δεν είναι όμως σαφές κατά πόσον η αποφασιστική παρέμβασή του θα αποτελέσει εγγύηση για μια συντονισμένη είσο-δο της Ευρώπης στον δικό της νέο, γενναίο κόσμο.