ΑΘΛΟΣ

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
(ΑΠΟ ΤΟ e-typos, blogs)

Αθλος
Στην πολιτική υπάρχουν λέξεις που μαγνητίζουν. Π.χ. η λέξη «αξιοκρατία», που ανέκαθεν κυριαρχούσε στην προεκλογική ρητορική. Υπήρχε και στην τηλεοπτική συνέντευξη που έδωσε χθες ο Γιώργος Παπανδρέου. Μίλησε για τις πρωτοβουλίες του ως νέου βουλευτή, μαζί με άλλους. Ανέφερε τις παραστάσεις τους στον Πρόεδρο της Βουλής Γιάννη Αλευρά και κατέληξε: «Μετά ήρθε ο θεσμός ΑΣΕΠ». Ενδεχομένως δεν ήταν στις προθέσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, αλλά η αναφορά του ήταν ελλιπής και άρα άδικη. Δεν περιείχε το όνομα του Αναστάση Πεπονή. Το ΑΣΕΠ υπήρξε η θεμελιακή πρόνοια του νόμου που φέρει το όνομά του. Ηταν νομοθέτημα που εκπόνησε και επέβαλε αποκλειστικά ο ίδιος. Και το υπερασπίστηκε με την παραίτησή του – όταν σε εφημερίδα αναφέρθηκε ότι έγιναν υπαινιγμοί παρά το νόμο. Κανείς άλλος δεν το έκανε ποτέ.Ο Πεπονής υπήρξε πρότυπο πολιτικού και ως υπουργός ασκούσε εκτελεστικές εξουσίες υποδειγματικά. Τυπικός, απόλυτος, δύσκολος πολλές φορές, αλλά δίκαιος και ακέραιος. Ο «νόμος Πεπονή» καταγράφηκε ως γενναία απόπειρα απελευθέρωσης του πολιτικού συστήματος από τα δεσμά του. Ο βουλευτής έπαψε να αισθάνεται τον ψηφοφόρο να τον τραβάει από το μανίκι. Ηταν η πιο σημαντική πράξη εκσυγχρονισμού. Ενας άθλος, με κόντρα το μισό ΠΑΣΟΚ. Ακόμη και ο εκσυγχρονιστής Σημίτης βρέθηκε απέναντί του, με την υπόθεση των συμβασιούχων της ΔΕΗ. Αργότερα υπουργοί του Σημίτη ξήλωσαν το πουλόβερ του ΑΣΕΠ. Και οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ εκδικήθηκαν τον Πεπονή. Ετσι, ένας από τους πιο σημαντικούς πολιτικούς της Μεταπολίτευσης έμεινε εκτός Βουλής από το 2000. Για να αποδειχτεί αυτό που λέει ο Αμερικανός συγγραφέας Γκορ Βιντάλ: «Ενας άθλος δεν μένει ποτέ ατιμώρητος».