Σύμφωνα με πληροφορίες, που μεταδόθηκαν την Παρασκευή και επαναλήφθηκαν από τον τηλεοπτικό σταθμό “Mega”, αξιωματούχος του Δ.Ν.Τ. αποκαλύπτει ότι ο Γ. Παπανδρέου είχε επικοινωνία με τον επι-κεφαλής του Ταμείου, όχι μόνον στις αρχές Δεκεμβρίου, αλλά και πριν τον Οκτώβριο του 2009, όταν βρι-σκόταν ακόμη στην ντιπολίτευση.
Ύστερα από αυτά, τα ερωτήματα προς τον κ. Παπανδρέου πολλαπλασιάζονται και τον καλούμε να απα-ντήσει ευθέως και χωρίς περιστροφές:
Πρώτον: Αληθεύουν οι πληροφορίες ότι βρισκόταν σε διαβουλεύσεις με τον επικεφαλής του ΔΝΤ από τον καιρό που βρισκόταν στην αντιπολίτευση;
Δεύτερον: Αν ισχύει αυτή η πληροφορία, πώς ο Πρωθυπουργός από τη μία διαβεβαίωνε τους Έλληνες ότι “λεφτά υπάρχουν” και από την άλλη διαβουλευόταν με τον επικεφαλής του ΔΝΤ, αλλά και πώς, ενώ δη-μόσια κατήγγελλε το ΔΝΤ, παρασκηνιακά συζητούσε μαζί του;
Τρίτον: Πότε ακριβώς είχε ληφθεί η απόφαση προσφυγής στο ΔΝΤ με δεδομένο ότι ο υφυπουργός Οικο-νομικών κ. Σαχινίδης, με συνέντευξή του στη ΝΕΤ, στις αρχές Μαΐου, έχει αποκαλύψει ότι το “ΔΝΤ ήταν η πρώτη επιλογή και η μόνη που υπήρχε από τις 5 Οκτωβρίου”, υπογραμμίζοντας πως “όταν ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ τη διακυβέρνηση της χώρας διαπίστωσε ότι η μόνη επιλογή που είχε ήταν να προσφύγει στο ΔΝΤ”;
Στα ερωτήματα αυτά προστίθενται και σε εκείνα που, ήδη, έχει αναπτύξει η Νέα Δημοκρατία (21/2) αλλά παραμένουν αναπάντητα:
Πρώτον: Γιατί ο Πρωθυπουργός, ενώ συζητούσε μυστικά με τον κ. Στρος Καν, δημόσια αποπροσανατόλιζε τους Έλληνες λέγοντας (το Δεκέμβριο του 2009), ότι «τα σενάρια προσφυγής μας στο ΔΝΤ δεν υπάρχουν» και επιμένοντας (τον Ιανουαρίου του 2010), ότι «δεν υπάρχει περίπτωση να προσφύγουμε στο ΔΝΤ»;
Δεύτερον: Γιατί ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση, ενώ γνώριζαν την κατάσταση της Οικονομίας, φού-σκωσαν το έλλειμμα του 2009, αυξάνοντας τεχνητά τις δαπάνες και ακυρώνοντας μέτρα που είχαν δρομο-λογηθεί, όπως η τακτοποίηση των ημιυπαίθριων;
Τρίτον: Γιατί, στη συνέχεια, καθυστέρησαν να πάρουν τα μέτρα που χρειάζονταν, παρόλο που ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντ. Σαμαράς τους ζητούσε να “ξεκολλήσουν, επιτέλους”;
Τέταρτον: Γιατί απαξίωναν την ελληνική οικονομία με τις δηλώσεις για επικείμενη “χρεοκοπία”, για “δι-εφθαρμένη χώρα”, για οικονομία που μοιάζει με τον “Τιτανικό”;
Πέμπτον: Γιατί ο Πρωθυπουργός δεν αναζήτησε πρώτα λύση μέσα στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς, αλλά αποφάσισε να οδηγήσει συνειδητά τη χώρα στο ΔΝΤ;
Έκτον: Γιατί, ενώ τον Ιούνιο του 2009, υποστήριζε ότι οι πρακτικές του ΔΝΤ «είναι επίσημες πράξεις, με τις οποίες ουσιαστικά κόβει το μέλλον της χώρας», και καταδικάζουν τη χώρα «στην υπανάπτυξη σε μόνι-μη βάση», επέλεξε παρασκηνιακά να προσφύγει στο ΔΝΤ;
Έβδομον: Γιατί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν προχώρησε στην εξασφάλιση των δανείων που χρειαζόταν η χώρα όταν τα spreads ήταν ακόμη χαμηλά;
Όγδοον: Γιατί, ενώ γνώριζαν την κατάσταση και μεθόδευαν υπαγωγή στο ΔΝΤ, κατέθεσαν -για το 2010- ένα παντελώς πλαστό Προϋπολογισμό, μοιράζοντας ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, παροχές και αυξήσεις;
Ένατον: Πως γίνεται από τη μία να λένε ότι δεν ήξεραν την κατάσταση της Οικονομίας και από την άλλη να συζητούν την υποταγή της χώρας στο ΔΝΤ;
Τι κρύβεται, τελικά, πίσω από την απόφαση εκείνη;».
Ύστερα από αυτά, τα ερωτήματα προς τον κ. Παπανδρέου πολλαπλασιάζονται και τον καλούμε να απα-ντήσει ευθέως και χωρίς περιστροφές:
Πρώτον: Αληθεύουν οι πληροφορίες ότι βρισκόταν σε διαβουλεύσεις με τον επικεφαλής του ΔΝΤ από τον καιρό που βρισκόταν στην αντιπολίτευση;
Δεύτερον: Αν ισχύει αυτή η πληροφορία, πώς ο Πρωθυπουργός από τη μία διαβεβαίωνε τους Έλληνες ότι “λεφτά υπάρχουν” και από την άλλη διαβουλευόταν με τον επικεφαλής του ΔΝΤ, αλλά και πώς, ενώ δη-μόσια κατήγγελλε το ΔΝΤ, παρασκηνιακά συζητούσε μαζί του;
Τρίτον: Πότε ακριβώς είχε ληφθεί η απόφαση προσφυγής στο ΔΝΤ με δεδομένο ότι ο υφυπουργός Οικο-νομικών κ. Σαχινίδης, με συνέντευξή του στη ΝΕΤ, στις αρχές Μαΐου, έχει αποκαλύψει ότι το “ΔΝΤ ήταν η πρώτη επιλογή και η μόνη που υπήρχε από τις 5 Οκτωβρίου”, υπογραμμίζοντας πως “όταν ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ τη διακυβέρνηση της χώρας διαπίστωσε ότι η μόνη επιλογή που είχε ήταν να προσφύγει στο ΔΝΤ”;
Στα ερωτήματα αυτά προστίθενται και σε εκείνα που, ήδη, έχει αναπτύξει η Νέα Δημοκρατία (21/2) αλλά παραμένουν αναπάντητα:
Πρώτον: Γιατί ο Πρωθυπουργός, ενώ συζητούσε μυστικά με τον κ. Στρος Καν, δημόσια αποπροσανατόλιζε τους Έλληνες λέγοντας (το Δεκέμβριο του 2009), ότι «τα σενάρια προσφυγής μας στο ΔΝΤ δεν υπάρχουν» και επιμένοντας (τον Ιανουαρίου του 2010), ότι «δεν υπάρχει περίπτωση να προσφύγουμε στο ΔΝΤ»;
Δεύτερον: Γιατί ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση, ενώ γνώριζαν την κατάσταση της Οικονομίας, φού-σκωσαν το έλλειμμα του 2009, αυξάνοντας τεχνητά τις δαπάνες και ακυρώνοντας μέτρα που είχαν δρομο-λογηθεί, όπως η τακτοποίηση των ημιυπαίθριων;
Τρίτον: Γιατί, στη συνέχεια, καθυστέρησαν να πάρουν τα μέτρα που χρειάζονταν, παρόλο που ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντ. Σαμαράς τους ζητούσε να “ξεκολλήσουν, επιτέλους”;
Τέταρτον: Γιατί απαξίωναν την ελληνική οικονομία με τις δηλώσεις για επικείμενη “χρεοκοπία”, για “δι-εφθαρμένη χώρα”, για οικονομία που μοιάζει με τον “Τιτανικό”;
Πέμπτον: Γιατί ο Πρωθυπουργός δεν αναζήτησε πρώτα λύση μέσα στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς, αλλά αποφάσισε να οδηγήσει συνειδητά τη χώρα στο ΔΝΤ;
Έκτον: Γιατί, ενώ τον Ιούνιο του 2009, υποστήριζε ότι οι πρακτικές του ΔΝΤ «είναι επίσημες πράξεις, με τις οποίες ουσιαστικά κόβει το μέλλον της χώρας», και καταδικάζουν τη χώρα «στην υπανάπτυξη σε μόνι-μη βάση», επέλεξε παρασκηνιακά να προσφύγει στο ΔΝΤ;
Έβδομον: Γιατί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν προχώρησε στην εξασφάλιση των δανείων που χρειαζόταν η χώρα όταν τα spreads ήταν ακόμη χαμηλά;
Όγδοον: Γιατί, ενώ γνώριζαν την κατάσταση και μεθόδευαν υπαγωγή στο ΔΝΤ, κατέθεσαν -για το 2010- ένα παντελώς πλαστό Προϋπολογισμό, μοιράζοντας ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, παροχές και αυξήσεις;
Ένατον: Πως γίνεται από τη μία να λένε ότι δεν ήξεραν την κατάσταση της Οικονομίας και από την άλλη να συζητούν την υποταγή της χώρας στο ΔΝΤ;
Τι κρύβεται, τελικά, πίσω από την απόφαση εκείνη;».