Ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, κ. Γ. Παπανικολάου από το βήμα της Ολομέλειας του Ευρωπαϊ-κού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, στο πλαίσιο της συζήτησης για την κατάσταση του συστήματος α-σύλου στην Ευρώπη μετά την τελευταία απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμά-των και απευθυνόμενος προς την Επίτροπο Εσωτερικών Υποθέσεων κα. Σ. Μάλμστορμ τόνισε:
"Κάνω μια υπόθεση που φοβάμαι ότι σύντομα θα είναι πραγματικότητα. Πολίτες του Αραβικού κόσμου στην ανάγκη τους να βρουν καλύτερη τύχη, εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους και άλλοι από αυτούς κατα-φεύγουν στην Ιταλία -το βλέπουμε και με τη Λαμπεντούζα-, άλλοι ψάχνουν και άλλες οδούς και κατευθύ-νονται στην Τουρκία όπου δε χρειάζονται βίζα γιατί οι χώρες τους έχουν συνάψει σχετικές συμφωνίες με την Τουρκία, άλλοι πάνε στη Μάλτα και άλλοι στην Πορτογαλία και την Ισπανία. Στη συνέχεια, κάποιοι αιτούνται άσυλο και είναι δεδομένο πως εκεί θα έχουμε εφαρμογή του Κανονισμού Δουβλίνο II. Αν όμως και τότε υπάρξει προσφυγή κάποιου αιτούντα άσυλο και πάλι θα υπάρξουν καταδικαστικές αποφάσεις ό-πως και μέχρι σήμερα είχαμε καταδικαστικές αποφάσεις από εθνικά δικαστήρια πριν φτάσουμε στην από-φαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Είναι υποκρισία όμως να μη βλέπουμε την πραγματικότητα. Και ας υποθέσουμε ότι κάποιοι από όσους κινούνται παράνομα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη συλλαμβάνονται και ζητά η Ευρώπη από την Τουρκία να τους δεχθεί πίσω με τη διαδικασία επανεισδοχής. Με βάση τη συμφωνία, της οποίας το πέρας των διαπραγματεύσεων ανακοίνωσε η Επιτροπή, χρειάζεται μία διετία για την εφαρμογή της συμφωνίας και επιπλέον 3 χρόνια για τη μεταβατική περίοδο για τους υπηκόους τρίτων χωρών, δηλαδή συνολικά πέντε χρόνια. Αυτούς δηλαδή που θα συλλάβουμε αυτή την περίοδο, με βάση την κρίση που αντιμετωπίζουμε, θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι το 2016 ή το 2017 για να τους δεχτεί πί-σω η Τουρκία. Με τέτοια διαχείριση όμως πολύ φοβάμαι ότι η Ευρώπη δε στέκεται σήμερα στο ύψος των περιστάσεων".
"Κάνω μια υπόθεση που φοβάμαι ότι σύντομα θα είναι πραγματικότητα. Πολίτες του Αραβικού κόσμου στην ανάγκη τους να βρουν καλύτερη τύχη, εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους και άλλοι από αυτούς κατα-φεύγουν στην Ιταλία -το βλέπουμε και με τη Λαμπεντούζα-, άλλοι ψάχνουν και άλλες οδούς και κατευθύ-νονται στην Τουρκία όπου δε χρειάζονται βίζα γιατί οι χώρες τους έχουν συνάψει σχετικές συμφωνίες με την Τουρκία, άλλοι πάνε στη Μάλτα και άλλοι στην Πορτογαλία και την Ισπανία. Στη συνέχεια, κάποιοι αιτούνται άσυλο και είναι δεδομένο πως εκεί θα έχουμε εφαρμογή του Κανονισμού Δουβλίνο II. Αν όμως και τότε υπάρξει προσφυγή κάποιου αιτούντα άσυλο και πάλι θα υπάρξουν καταδικαστικές αποφάσεις ό-πως και μέχρι σήμερα είχαμε καταδικαστικές αποφάσεις από εθνικά δικαστήρια πριν φτάσουμε στην από-φαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Είναι υποκρισία όμως να μη βλέπουμε την πραγματικότητα. Και ας υποθέσουμε ότι κάποιοι από όσους κινούνται παράνομα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη συλλαμβάνονται και ζητά η Ευρώπη από την Τουρκία να τους δεχθεί πίσω με τη διαδικασία επανεισδοχής. Με βάση τη συμφωνία, της οποίας το πέρας των διαπραγματεύσεων ανακοίνωσε η Επιτροπή, χρειάζεται μία διετία για την εφαρμογή της συμφωνίας και επιπλέον 3 χρόνια για τη μεταβατική περίοδο για τους υπηκόους τρίτων χωρών, δηλαδή συνολικά πέντε χρόνια. Αυτούς δηλαδή που θα συλλάβουμε αυτή την περίοδο, με βάση την κρίση που αντιμετωπίζουμε, θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι το 2016 ή το 2017 για να τους δεχτεί πί-σω η Τουρκία. Με τέτοια διαχείριση όμως πολύ φοβάμαι ότι η Ευρώπη δε στέκεται σήμερα στο ύψος των περιστάσεων".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου