Αναζητεί η κυβέρνηση την συναίνεση από τα κόμματα για το οικονομικό ζήτημα. Είναι η λύση στο πρόβλημα η συναίνεση; Κι αν τα κόμματα έχουν τη διάθεση αυτή να συναινέσουν τι σημαίνει αυτο; Κοινωνική γαλήνη; Όχι στις απεργείες και τις διαμαρτυρίες; Και τι θα κάνει ο κ. Σαμαράς για παράδειγμα αν πει ναι στη συναίνεση, θα ηρεμήσει ο αδικημένος, δεν θα διαμαρτυρηθεί;
Αρκεί τελικά αυτή η ψευδαίσθηση που θέλουν να επιβάλλουν οι κυβερνώντες;
Οι μεγάλοι επενδυτές σ' αυτή τη παγκοσμιοποιημένη οικονομία θα ακούσουν και θα δουν οτι οιΈλληνες συναινούν στις επιταγές των Βρυξελλών κι επομένως αφήνουμε τα συμφέροντα στην άκρη και δεν θα επιτεθούν με πωλήσεις ομολόγων στις αγορές;
Αποτελεί πράγματι μια ψευδαίσθηση η συζήτηση στη Βουλή περί συναίνεσης ή ακόμη περί εξαταστικής επιτροπής για την οικονομία. Τίποτα δεν πρόκειται να σταματήσει όλους αυτούς που διακινούν χρήμα που συμμετέχουν στις συναλλαγές που έχουν στόχο το κέρδος και την εξυπηρέτηση των πελατών τους. Ούτε η ΕΕ θα συμεριστεί το πρόβλημα αφού υπαίτιοι αυτής της κατάστασης είμαστε εμείς οι ίδιοι κι ότι το πρόβλημά μας δεν είναι πορόβλημά τους όταν τους εξαπατήσαμε πολλές φορές και πήραμε πολλά λεφτά από τον ευρωπαϊκό κουμπαρά.
Τι είναι αυτό που θα φέρει αποτέλεσμα όμως; Η πειθαρχία στην εντιμότητα και τη διαφάνεια. Η κατανόηση από τη πλευρά της κυβέρνησης ότι ο Έλληνας είναι αδικημένος, να βρεθούν οι υπαίτιοι και να λογοδοτήσουν κι ακόμη ακόμη αν πήραν λεφτά να τα επιστρέψουν άμεσα.
Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου